Nabożeństwa w Parafii

 

W każdy piątek od godz. 17:00 adoracja Najświętszego Sakramentu, a o godz. 17:30 modlitwa do Bożego Miłosierdzia i św. Józefa.

 

 

W pierwszy czwartek miesiąca:

 

17:30: modlitwa o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne

 

 W pierwszy piątek miesiąca:

 

17:30: nabożeństwo do Serca Pana Jezusa

 

W pierwszą sobotę miesiąca:

 

17:30: nabożeństwo do Niepokalanego Serca Matki Bożej

 

  

Roraty /adwent/: godz. 18:00

 

Droga Krzyżowa /wielki post/ piątek godz. 17:15

 

Gorzkie żale /wielki post/ niedziela godz. 17:00

 

Majówka: w tygodniu godz. 17:30, w niedzielę godz. 17:00

 

Czerwiec: w tygodniu godz. 17:30, w niedzielę godz. 17:00

 

Od maja do października każdego 13-go dnia miesiąca po Mszy św. o godz. 18:00 nabożeństwo fatimskie z procesją i modlitwą różańcową.

 

 

Odpust parafialny: 19 marca.

 

 

NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH PIĄTKÓW MIESIĄCA

 

HISTORIA  KULTU NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO

Życie Kościoła na przestrzeni całej jego historii jest nieustannym hymnem wdzięczności i uwielbienia Miłości Bożej, która objawiła się w Jezusie Chrystusie. Początek kultu Serca Jezusowego stanowiła chwila przebicia włócznią boku Jezusa na krzyżu, a pierwszymi jego czcicielami było grono przyjaciół Jezusowych obecnych pod krzyżem, z Maryją Matką i umiłowanym uczniem Janem. „Zbawiciel kazał Sobie po śmierci włócznią bok otworzyć i Serce przebić, aby ludzie poznali, że to Serce, z którego wówczas wyszła krew i woda, umiłowało ich aż do końca, że z niego wypłynęła ofiara krzyża, z niego Kościół Święty z siedmiu zdrojami łaski, z niego - zbawienie i odrodzenie wszystkich.” ("Nabożeństwo do NSJ", wyd. II, s. 12-13). Sztuka starochrześcijańska ukazywała Chrystusa jako Dobrego Pasterza, który oddał życie za nas. Pobożność średniowieczna rozwijała kult Męki Pańskiej. W ikonografii przedstawiano Chrystusa jako Męża Boleści. Żywe było nabożeństwo do Rany Jego Boku i Jego Serca przeszytego włócznią żołnierza. Rozumiano, że jest to Serce naszego Zbawiciela, które tak bardzo umiłowało wszystkich ludzi.


 

 

W XVII wieku Chrystus wybrał francuską zakonnicę - Małgorzatę Marię Alacoque (1647-1690), aby za jej pośrednictwem po raz pierwszy w historii Kościoła ukazać całemu światu Swoje Serce. Nie tylko objawił Jego miłość, ale zażądał publicznej czci poprzez ustanowienie osobnego święta, określił kult i dał wielkie obietnice. Wśród licznych objawień, jakie miała św. Małgorzata, cztery nazwano wielkimi.


 

 

Pierwsze wielkie objawienie Serce Jezusa znakiem miłości Boga do ludzi Podczas pierwszego objawienia (27 grudnia 1673 r.) Pan Jezus powiedział: "Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i wzbogacić ludzi swymi Bożymi skarbami. (…) W Nim znajdą wszystko, cokolwiek będzie im potrzebne dla uratowania swych dusz z przepaści zguby". Drugie wielkie objawienie Nabożeństwo do Serca Jezusa jedynym ratunkiem w ostatnich czasach Podczas drugiego wielkiego objawienia św. Małgorzata miała symboliczną wizję Serca Bożego. Widziała Je jakby na jakimś tronie z płomieni. Jaśniało bardziej niż Słońce, a było przezroczyste jak kryształ. Z boku widniała święta krwawa rana. Otoczone cierniową koroną świeciło zatkniętym na szczycie krzyżem. "Zbawca pozwolił mi pojąć - zapisała św. Małgorzata - że jedynie gorące pragnienie, by być miłowanym przez ludzi i aby ich dusze ratować z dróg zatracenia, na które całe ich rzesze pociąga szatan, skłania Go do objawienia im Swego Serca wraz ze wszystkimi skarbami Jego Bożej miłości, łask i miłosierdzia, uświęcenia i zbawienia, które się w Nim znajdują. (…) To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach." Będzie jakby "odkupieniem miłosnym, oswobodzeniem ich z mocy księcia ciemności". Będzie "pewnego rodzaju słodką wolnością dla nas w królestwie Jego miłości." Wśród różnych form czci Pan Jezus zażądał także czci wizerunków swojego Serca. Trzecie wielkie objawienie Miłość Boża wzgardzona i odrzucona przez ludzi. W trzecim objawieniu Pan Jezus ukazał, że Jego nieskończona miłość jest wzgardzona przez ludzi i zażądał wynagrodzenia. Chrystus pozwolił świętej "wniknąć w cudowne głębie Jego miłości i zrozumieć, do jakich krańców posunął swe ukochanie ludzi". A w zamian za to otrzymuje "niewdzięczność i wzgardę". Pan Jezus domagał się wynagrodzenia najpierw od swojej umiłowanej uczennicy: "Ty przynajmniej staraj się Mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twej mocy, za ich niewdzięczność. (…) Przede wszystkim przystępować będziesz do komunii św. tak często, jak tylko powoli ci posłuszeństwo, zwłaszcza zaś przyjmować Mnie będziesz w każdy pierwszy piątek miesiąca". Następnie żądał Jezus, aby każdej nocy z czwartku na piątek uczestniczyła w Jego śmiertelnym smutku, który przeżył w czasie swej męki na Górze Oliwnej. "Żebyś zaś mogła mi towarzyszyć w tej pokornej modlitwie, jaką ja wówczas zanosiłem do Ojca, wstaniesz pomiędzy jedenastą a dwunastą godziną w nocy, upadniesz na twarz i spędzisz ze mną ,jedną godzinę; będziesz wzywała Bożego miłosierdzia dla uproszenia przebaczenia grzesznikom i będziesz starała się osłodzić mi choć troczę gorycz, jakiej doznawałem z powodu opuszczenia Mnie przez uczniów" Czwarte wielkie objawienie Najważniejsze orędzie - Święto Serca Jezusowego 19 czerwca 1675 roku, podczas modlitwy św. Małgorzaty przed tabernakulum, ukazał się jej Chrystus, odsłonił swoje Serce i skierował do całej ludzkości następujące słowa: "Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Lecz najbardziej boli Mnie to, że w podobny sposób obchodzą się ze Mną serca służbie mojej szczególnie poświęcone. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci Mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia". Pan Jezus dał św. Małgorzacie Marii Alacoque dwanaście obietnic dla czcicieli Jego Serca:

  1. Dam im wszystkie łaski, potrzebne w ich stanie.
  2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
  3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich utrapieniach.
  4. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
  5. Będę im błogosławił we wszystkich ich przedsięwzięciach.
  6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
  7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
  8. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
  9. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
  10. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
  11. Dam kapłanom dar wzruszania serc najbardziej zatwardziałych.
  12. W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.

 

AKT POŚWIĘCENIA RODZAJU LUDZKIEGO NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA

 

"O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas korzących się u stóp Twego ołtarza. Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy; oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą. Wielu nie zna Ciebie wcale; wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twemi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu najłaskawszy i pociągnij wszystkich do Świętego Serca Swego. Królem badź nam o Panie, nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili. Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu. Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda oddziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Królem badź tych wszystkich, którzy jeszcze błąkają się w ciemnościach pogaństwa lub islamizmu, i racz ich przywieść do światła i Królestwa Bożego. Wejrzyj wreszcie okiem miłosierdzia Swego na synów tego narodu, który był niegdyś narodem szczególnie umiłowanym. Niechaj spłynie i na nich, jako zdrój odkupienia i życia, ta Krew, którą oni niegdyś wzywali na siebie. Zachowaj Kościół Swój, o Panie, i użycz mu bezpiecznej wolności. Użycz wszystkim narodom spokoju i ładu. Spraw, aby ze wszystkiej ziemi od końca do końca jeden brzmiał głos: Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało nam sie zbawienie: Jemu cześć i chwała na wieki. Amen."

 

 

 

NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

 

 

 

NAJŚWIĘTSZA MARYJA PANNA OBJAWIA SIĘ W FATIMIE

 

W 1917 r. w Fatimie Najświętsza Maryja Panna objawiła się trójce dzieci: Franciszkowi, Hiacyncie i Łucji. Przychodziła przez kolejnych sześć miesięcy, od maja do października, każdego trzynastego dnia miesiąca. Ukazując się po raz drugi, 13 czerwca, Matka Boża zapowiedziała, że niedługo zabierze Franciszka i Hiacyntę do nieba, a Łucję pozostawi, gdyż Jezus pragnie posłużyć się nią, aby ustanowić na świecie nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca. Tego dnia dzieci ujrzały Niepokalane Serce Maryi znieważane przez grzechy ludzkości, co symbolizowały otaczające Je ciernie. Maryja powiedziała też do dzieci i innych zgromadzonych:

 

"Chcę, żebyście codziennie odmawiali różaniec. Módlcie się, módlcie się dużo i dokonujcie umartwień za grzeszników, bo wiele dusz idzie do piekła, bo nikt nie chce się umartwiać za nie i za nimi wstawiać."

 

Dzieci ujrzały także przerażającą wizję piekła. Matka Boża powiedziała: "Widziałyście piekło, do którego trafiają dusze biednych grzeszników. Aby ich zbawić, Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli uczynią to, co wam powiem, wiele dusz się zbawi i zazna pokoju.... Przybędę, aby zażądać poświęcenia Rosji memu Niepokalanemu Sercu i zadośćczyniącej Komunii w pierwsze soboty miesiąca. Jeżeli wysłuchają moich próśb, Rosja nawróci się i zapanuje pokój."

 


 

NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

 

 

 

10 grudnia 1925 r., w Pontevedra (Hiszpania) Matka Boża ukazała się siostrze Łucji z Dzieciątkiem Jezus  i zwróciła uwagę na Jej Niepokalane Serce otoczone cierniami, a Jezus powiedział:

 

Współczuj Sercu swojej Najświętszej Matki, które jest ukoronowane cierniami, jakie przez cały czas niewdzięczni ludzie weń wbijają, a nie ma nikogo, kto czyniłby akt zadośćuczynienia, żeby owe kolce wyrwać.

 

Matka Boża wezwała do podjęcia wynagradzającego nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca: "Spójrz, moja córko, na moje Serce ukoronowane cierniami, które niewdzięczni ludzie bez ustanku wbijają w Nie przez swoje bluźnierstwa i brak wdzięczności. Przynajmniej ty staraj się Mnie pocieszyć. W godzinę śmierci obiecuję przyjść na pomoc z łaskami potrzebnymi do zbawienia tym, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawia spowiedź, przyjmą Komunię św., odmówią jeden różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia."

 

 

 

13 września 1939 r. Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca uzyskało aprobatę kościelną i rozwija się na całym świecie. Przez to nabożeństwo wynagradzamy pięć różnych zniewag i bluźnierstw raniących Niepokalane Serce Maryi:

 

  • bluźnierstwa przeciwko Jej Niepokalanemu Poczęciu,
  • bluźnierstwa przeciw Jej Dziewictwu,
  • bluźnierstwa przeciw Jej Boskiemu Macierzyństwu i nieuznawanie w Niej Matki ludzi,
  • znieważanie czynione przez tych, którzy wpajają w serca dzieci obojętność, pogardę, nawet odrazę do Niepokalanej Matki,
  • obrazę czynioną przez tych, którzy znieważają Ją w Jej świętych wizerunkach.

 

NA CZYM POLEGA NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

 

 

 

Istotą tego nabożeństwa jest wynagrodzenie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny. Obrażają one Boga i Jej Niepokalane Serce, są pogardą wobec Bożej miłości oraz powodem piekielnych mąk ludzi, za których umarł Jej Syn. Pragnie Ona ocalić jak najwięcej osób, dlatego przychodzi, aby ostrzec przed konsekwencjami grzechu, aby ocalić grzeszników od piekła, aby skłonić ich do nawrócenia. Maryja chce naszego zaangażowania w tę misję. Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca to forma pomocy grzesznikom, zaproponowana przez Maryję i Jezusa. Przez to nabożeństwo możemy przepraszać Boga i wynagradzać za grzechy obrażające Niepokalane Serce Maryi, a gdy będziemy tę modlitwę praktykować, także w naszych sercach wzrośnie miłość ku Bogu i bliźnim.

 

 

 

WARUNKI NABOŻEŃSTWA PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

 

  1. Przystąpić do spowiedzi z intencją wynagrodzenia za grzechy popełnione przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi. Można także skorzystać z łaski sakramentu pojednania wcześniej, byleby w tym dniu być w stanie łaski uświęcającej, bez grzechu ciężkiego;
  2. przyjąć Komunię Św. w pięć pierwszych sobót miesiąca w powyższej intencji;
  3. odmówić pięć tajemnic różańcowych w intencji wynagradzającej;
  4. przez piętnaście minut towarzyszyć Maryi rozważając tajemnice różańcowe, ofiarując tę medytację w intencji wynagradzającej.

 

Niezbędnym warunkiem dobrego odprawienia nabożeństwa jest nastawienie, z jakim te praktyki wypełniamy, co Jezus podkreślił w objawieniu 15 lutego 1926 r.: "To jest prawda, moja córko, ze wiele dusz zaczyna, lecz mało kto kończy, i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymać przyrzeczone łaski; Ja jednak wolę, żeby odprawiali pięć pierwszych sobót miesiąca w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki Niebieskiej, niż żeby odprawiać piętnaście bezdusznie i z obojętnością... "

 

Jezus wymienia trzy grupy osób odprawiających nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca: tych, którzy zaczynają je odprawiać, lecz nie kończą; takich, którzy kończą, ale odprawiają je jedynie ze względu na obiecane łaski; i w końcu trzecia grupa to osoby, które czynią to przede wszystkim w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu NMP; one najbardziej podobają się Jezusowi. Jeśli ktoś nie będzie mógł odprawić tego nabożeństwa w sobotę, może, za zgodą kapłana, praktykować je w niedzielę po pierwszej sobocie.

 

W pobożnym wzbudzaniu właściwej intencji potrzebnej do dobrego odprawienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi pomoże nam modlitwa pozostawiona przez Piękną Panią:

 

Jezu, to z miłości do Ciebie, za nawrócenie grzeszników i dla zadośćuczynienia za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi (13 lipca 1917 r.).

 

Nabożeństwo pierwszych sobót jest wyrazem naszej miłości do Matki Najświętszej. Kto chce odprawiać je w swoich intencjach, nawet najbardziej godziwych, nigdy nie pozna jego prawdziwego piękna.

 


Święta

Piątek, Wielki Tydzień
Rok B, II
Wielki Piątek Męki Pańskiej

adres e-mail Parafii

jozef.legnica@op.pl